Ambachtelijk
Het stille woud kent
een vreemde vloer
er heerst een zonderlinge gewichtloosheid
alle seizoenen worden samengeperst
in die sobere kleur
van vergankelijkheid
Voordat het licht verspringt
naar de tint van de oorsprong
vloeit alles bijeen
de doden hebben hun mantels
breed uitgespreid
de snit verwijst nog naar de drager
oogappels worden achteloos
uit het licht getrokken
de wind waait elk geluid
terug in de stilte
van de laatste werkplaats
waar sterven het enige ambacht is.
*************************************************************************************************************************************************
Kees Keizer 
Steeds kijk ik uit naar “de verrassing” van de gedichten en foto’s van Kees keizer, die mij regelmatig worden toegezonden.
En elke keer weer die prachtig gekozen woorden met hun fraaaie inhoud en klank,
en de fantastische foto’s met warme en rijke kleuren en overweldigende composities.
En dan wens ik dat er heel veel mensen mogen genieten van deze overdaad.
Laten we elkaar blijven verrassen, Gerard.
We wandelen op onbekende wegen, die soms totaal onverwachts kruisen.
Saluut, Kees.