Uit m’n Bundels

*******************************************************************************************************************************************Illustratie: Inga Nielsen

Woestijnwoorden

In het schrale licht, ingeklemd
tussen de winternachten
lig ik naast hem op het marmeren bed
dieper kunnen we de slaap niet vatten
zo ijl zijn de afstanden
onraakbaar dichtbij gedachten
van weleer, gevangen in de weigering
om volwassen te worden
een koperen voorhoofd weerkaatst
de voortjagende donderwolken
rond het wegvluchtende levenslicht
verzamelen zich de zwarte raven
de dood wenkt en wijst de passage
naar de eeuwigheid en ook
de treurige kapstokhaakjes
het beproefde geloof is
de overwinning van het onwaarschijnlijke
op het zichtbare en het bewijsbare
onder hoongelach tast ik
zijn laatste uren af
in de verte huilt een hart
onhoorbaar. Onverstoorbaar blijft
de volle maan zwijgen
boven hologige gedaantes
die zich naast ons neerleggen
we wisselen nog wat woestijnwoorden
en graven ons een kuil
naar de hemel.

******************************************************************************************************************************************

Paleisgeluiden

De verweven geest van nar en keizer
gromt door het ochtendgloren
de ene danst, de ander ongeschoren
de keizer narrig, de nar een nachtje wijzer

Ontwaak, gij bruid der bruiden
hoor toch het morgenluiden

Stof dwarrelt op van troon en kroon
vult de vergulde gangen
tapijten dragen hoffelijk het verlangen
van licht naar luchter op een gedempte toon

Ze is ontwaakt, regeert de dagen
met haar antwoord op de vragen

Als tegen het slaan van elven
de warme avondwind waait uit het zuiden
schuifelt ze fluisterend langs de gewelven
en ruisen de echo’s van haar paleisgeluiden.

********************************************************************************************************************************************

Verkeersinformatie

De snelweg naar de vrede
blijft voorlopig nog gestremd
men zoekt verstand en rede
waar niet tijdig werd geremd

dozijnen onbedoelde doden
moeten nog worden bevrijd
van angst en wraak en noden

U wordt ter plaatse omgeleid.

*******************************************************************************************************************************************

Reisgenote

Hoe ver ik ben ontgaat mij
halverwege of bijna daar
dit is slechts een halte
tussen ruimte en tijd

dan passeert ze
likt de glimlach van haar lippen
stapt samen met mij over

van buurtbus
naar eeuwigheid

we stoppen nooit meer.

*************************************************************************************

Fase

Is het ondraagbare denkbaar
en het ondenkbare draagbaar ?

springvloed in mijn hoofd
onvermoed veel geroofd

in de verte huilt een kind
en een wolf en de wind.

****************************************************************************************************************************************

 

 

 

Zomer zonder

Zonder op te letten
steken we de zomer over
elke dag een monument
waarin we gedachten zetten
zonder aandacht voor het lover
dat ons theatraal verwent

Slechts zijdelings een blik
op voorbijrazende uren
de holle minuten klagen
nog niet bekomen van de schrik
de diepte waarin we turen
weerkaatst nog vele vragen.

*******************************************************************************************************************************************

Voorspelling

De uren raken niet verder
of meer, zoals roesten gaat
gestaag maar onzichtbaar
door verblindende traagheid

gestold staan de cipressen
rond de rimpelloze vijver
ze leest roerloos in de bladstilte
van de verkoelende avond

veraf dooft een licht
ze sluit haar ogen om beter te zien
en dan
wanneer de totale onbeweeglijkheid
poëzie is geworden
fluistert ze

Het gaat stormen!

*******************************************************************************************************************************************

Najaarsdagen

Ze komen langs als goede vrienden
onverwacht, soms dagenlang achtereen
mild van toon en vol toewijding
met een genegenheid zoals je ze kent
van gepasseerde jaren

Ingetogen en met een verkwikkende
rust. Je begroet en kust
ze in schemerige sluiers
ze blijven korter dan voorheen
zoveel hoeft er niet gesproken te worden

De hoogzomerse uitbundigheid
hebben ze afgelegd
vermijden het wijzen op de tijd
van aanzwellende koelte

Ze verdwijnen in mistig licht
stil en langzaam
een subtiel handgebaar
wuift ze naar morgen
of naar een volgend jaar.

*******************************************************************************************************************************************

Pijnlijk stil

Eindelijk is er niemand meer
die je nog verlaten kan
niemand vond een juist verweer
geen vriend of vrouw of man

Zo volmaakt onredelijk was
jouw felle woordenstroom
in de zakken van jouw jas
geen enkel spoor van vreugd of droom

Zelfs het vloerkleed vlekt jouw gemoed
en de horizon bestaat nog slechts
uit de stalen spijlen van het bed

Het stapt al binnen met hemd en hoed
je tast nog even links en rechts
totdat het beeld wordt stilzet.

*******************************************************************************************************************************************

Huize Matanze

Het net ontwaakte licht
sijpelt over de slanke, nog slapende, dijken
een ochtendgloren meldt zich
bij huize Matanze waar de rijken
van toen en nu nog overdadig dromen
en de wintertuin de IJssel zacht hoort stromen

Bomen van stavast hebben er eeuwen
langs zien zweven. Verdwaalde meeuwen
slapen er nog immer in hun schaduwen
terwijl in de het dorp een grijsaard sterft
ook even later dolverliefden huwen
waar de geest van Hanzesteden eeuwig zwerft

De rivier draagt op het kabbelend water
de tijd naar veel verder en veel later.

*******************************************************************************************************************************************